Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Coincya monensis subsp. cheiranthos & Paeonia officinalis

fotò
fotò
Caulet(-garanié)

Coincya monensis subsp. cheiranthos

Brassicaceae Cruciferae

Nom en français : Chou giroflée.

Descripcioun :
Poulit caulet que pòu faire fin qu'à un mètre d'aut. Trachis sus li paret e lis esboudèu di colo prouvençalo sus sòu séusous. Li fueio, proun descoupado soun en rouseto, alor que li tijo soun ramificado. Fai de flour jauno raiado e de boudousco pulèu longo. Lou gènre Coincya se destrìo de Brassica que fai de valvo di tres costo.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Pamens, estènt un caulet, devrié èstre manjadis. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 70 (100) cm
Fueio : rouseto
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Coincya
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae

Ordre : Brassicales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 5 à 6 cm
Flourido : Printems - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Paret - Esboudèu - Roucas - Champ
Estànci : Termoumediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco
Ref. sc. : Coincya monensis subsp. cheiranthos (Vill.) Aedo, Leadlay & Muñoz Garm., 1993

fotò
fotò
Péuno

Paeonia officinalis

Paeoniaceae

Àutri noum : Pòni, Piéuno, Pivòni, Coucarèu, Roso-d'ase.

Nom en français : Pivoine officinale.

Descripcioun :
La péuno, o roso-d'ase, trachis dins li bos clar de colo e de relarg mountagnen subretout dins la partido dóu levant de Prouvènço preaupenco. En flour es eisado de la recounèise e peréu en fru emé si dos fouliculo. Li cambo crebon l'ivèr. La subsp. de Prouvènço, ié dison huthii qu'es uno meno di proun peludo.

Usanço :
P. Lieutaghi, (op.cit. p. 418) raporto que la tisano de flour ajudo à dourmi. La péuno èro cultivado à l'Age Mejan coume remèdi (racino) contro lou mau-de-la-terro (epilepsìo). L'estùdi de la planto a mes en evidènci d'ùni mouleculo (paeniflorino et paenol) emé de prouprieta analgesico, sedativo e antispasmoudico.

Port : Erbo
Taio : 20 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Paeonia
Famiho : Paeoniaceae



Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 12 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun

Liò : Bos clar - Esclargido
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Paeonia officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
RR
ges
ges
C
R
RR

Coincya monensis subsp. cheiranthos & Paeonia officinalis

ges
ges
RR
RR
C
R
C
R

Coumpara Caulet(-garanié) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Péuno emé uno autro planto

fotò